Κερδισμένοι και χαμένοι της κρίσης

Oι Ελληνες, οι Ιρλανδοί και οι Ισπανοί έχασαν περισσότερο ατομικό πλούτο από οποιονδήποτε άλλο λαό της ευρωζώνης μετά το χτύπημα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, το 2008. Αντίθετα, οι Ολλανδοί και οι Γερμανοί έχουν κερδίσει τα… μαλλιοκέφαλά τους.

Στο γνωστό οδυνηρό για τους πολίτες αυτής της χώρας συμπέρασμα καταλήγει ακόμη μία επιστημονική έκθεση, αυτή τη φορά μάλιστα με τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Προδημοσίευση της νέας τριμηνιαίας έκθεσης της ΕΚΤ για τον πλούτο των ευρωπαϊκών νοικοκυριών (που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα) αποκαλύπτει τις τεράστιες διαφορές που υπάρχουν στην καθαρή οικονομική θέση των λαών των χωρών της ευρωζώνης.

Διαφορές που αντικατοπτρίζουν την τεράστια οικονομική απόκλιση που βασιλεύει μεταξύ των 19 εθνικών οικονομιών του ευρώ.

Αναλύοντας σε βάθος τετραετίας την καθαρή θέση του πλούτου των ευρωπαϊκών νοικοκυριών, οι ειδικοί της ΕΚΤ διαπίστωσαν ότι μεταξύ 2009 και 2013 ο κατά κεφαλήν πλούτος των Ελλήνων συρρικνώθηκε κατά 16.909 ευρώ.

Η απώλεια αυτή οφειλόταν σχεδόν αποκλειστικά στην κατάρρευση της εγχώριας αγοράς ακινήτων και τη μεγάλη υποτίμηση της αξίας των σπιτιών των ελληνικών νοικοκυριών σε αυτό το διάστημα.

Οι Ελληνες έχασαν έτσι τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο λαό της ευρωζώνης μετά τους Ιρλανδούς.

Οι τελευταίοι, μεταξύ 2009 και 2013, απώλεσαν έκαστος 18.474 ευρώ από τον ατομικό τους πλούτο, καθώς πλήρωσαν ακριβά -και αυτοί- τη μεγάλη υποτίμηση της αξίας των ακινήτων τους.

Η απώλεια από αυτήν την υποτίμηση ξεπέρασε τα 30.000 ευρώ ανά άτομο. Κατάφερε και μετριάστηκε κάτω από τα 19.000 ευρώ χάρη στα κέρδη που απέφεραν στον κατά κεφαλήν πλούτο των Ιρλανδών οι αποδόσεις των χρηματοπιστωτικών και άλλων επενδύσεων και η ανατιμολόγηση προς τα πάνω των κινητών αξιών.

Τα κέρδη που αποκόμισαν από χαρτοφυλάκια μετοχών, ομολόγων κ.λπ. στο σύνολο της υπό εξέταση τετραετίας προσέγγισαν συγκεκριμένα τα 15.000 ευρώ ανά άτομο.

Ιρλανδοί και Ελληνες

Μετά τους Ιρλανδούς και τους Ελληνες ακολούθησαν σε απώλεια ατομικού πλούτου οι Ισπανοί. Ο κατά κεφαλήν πλούτος των Ισπανών συρρικνώθηκε κατά 12.780 ευρώ.

Η απώλεια αυτή οφειλόταν -όπως και στους δύο παραπάνω λαούς- στη μεγάλη πτώση της αξίας των μη χρηματοπιστωτικών αξιών, κυρίως των κατοικιών. Ακολούθησαν σε απώλειες οι Κύπριοι, οι Λετονοί, οι Σλοβένοι, οι Ιταλοί, οι Λιθουανοί, οι Πορτογάλοι, οι Σλοβάκοι και οι Εσθονοί.

Δεν έχασαν όμως άπαντες στην ευρωζώνη της κρίσης. Υπήρξε και η απέναντι όχθη και σε αυτήν βρέθηκαν όλοι οι «συνήθεις ύποπτοι», με πρώτους και καλύτερους τους Ολλανδούς, τους Βέλγους και τους Γερμανούς.

Ενώ οι Ελληνες, οι Ιρλανδοί και υπόλοιποι λαοί βυθίζονταν όλο και πιο πολύ στη φτώχεια, ο κατά κεφαλήν πλούτος στην Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Γερμανία αυξανόταν κατά 33.621, 24.005 και 19.277 ευρώ αντίστοιχα. Αβγάτισμα του πλούτου τους εμφάνισαν ακόμη οι Φινλανδοί, οι Αυστριακοί και οι Γάλλοι.

Παρουσιάζοντας με τον συγκεκριμένο τρόπο τα παραπάνω στοιχεία, η ΕΚΤ αναγνώρισε επί της ουσίας την τεράστια ασυμμετρία που βασιλεύει στην ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία. Παρ’ όλα αυτά, δείχνει για την ώρα αδύναμη να κάνει κάτι προκειμένου να τη διορθώσει.

Η πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης (το τύπωμα χρήματος και οι μαζικές αγορές ομολόγων και άλλων τίτλων) που η ΕΚΤ ακολουθεί εδώ και περισσότερο από μισό χρόνο, με σκοπό την τόνωση της οικονομίας, εφαρμόζεται σύμφωνα με το μέγεθος των οικονομικών των χωρών-μελών της ευρωζώνης και όχι με βάση τις οικονομικές τους ανάγκες. Γι’ αυτό και συντελεί ελάχιστα στη διόρθωση αυτής της απόκλισης
ΠΗΓΗ ΕΦΣΥΝ Συντάκτης: Μπάμπης Μιχάλης
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ http://www.hawkshellas.com