«Η κυβέρνηση Ομπάμα δεν βοήθησε την Ελλάδα όσο θα μπορούσε»

Ελληνας, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αμερική, τριάντα πέντε ετών, άψογος ομιλητής της ελληνικής γλώσσας, βαθιά θρησκευόμενος, γαλουχημένος με τις αρχές της ελληνορθόδοξης θρησκείας, δηλωμένος ομοφυλόφιλος, υποψήφιος στην πολιτεία του Μέριλαντ με τους Ρεπουμπλικάνους στις ερχόμενες αμερικανικές εκλογές για τη Γερουσία.

Ο λόγος για τον Χρυσοβαλάντη Κεφαλά, στον οποίον τα μέχρι στιγμής προγνωστικά δίνουν αρκετά μεγάλες πιθανότητες να είναι ο νέος Ελληνοαμερικανός γερουσιαστής που μιλώντας στην «Εφ.Συν.», είπε πως θα αποτελέσει τη φωνή της ομογένειας στην επόμενη σύνθεση της Γερουσίας.

«Αν καταφέρω κι εκλεγώ, η Ελλάδα θα έχει έναν σύμμαχο στην αμερικανική Γερουσία. Κάποιον δηλαδή που κατανοεί τους ανθρώπους και τα προβλήματα αυτής της χώρας», δηλώνει. Στο ερώτημα πώς θα ήθελε η δική του πολιτική διαδρομή ως πιθανός νέος εκλεγμένος Ελληνοαμερικανός γερουσιαστής να επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, διατυπώνει τι είναι αυτό που φιλοδοξεί: «Φιλοδοξία μου είναι να εμψυχώσω τη νέα γενιά πολιτικών και ηγετών στην Ελλάδα να απαρνηθούν και να βάλουν ένα τέλος σε πρακτικές και νοοτροπίες που απέχουν πολύ από τη διαχρονική ιστορία επιτυχιών και προόδου της Ελλάδας, όπως αυτή έχει καθορίσει τη μέχρι σήμερα διαδρομή αυτού του έθνους».

Και προσθέτει: «Θέλω να αποτελέσω ένα παράδειγμα στα μάτια της κοινωνίας της πατρίδας μου ότι μπορούμε να καταφέρουμε και να πετύχουμε αν έχουμε τις ικανές και κατάλληλες ηγεσίες. Χρειαζόμαστε ως ελληνικός λαός να αναζητήσουμε και να ανακτήσουμε την ενέργεια, την αισιοδοξία και την πίστη στον εαυτό μας και στους δημοκρατικούς θεσμούς για να αντεπεξέλθουμε στις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας».

Αγανάκτηση

Η απάντησή του στο πώς νιώθει βλέποντας τη σημερινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα, περιέχει ισχυρές δόσεις αγανάκτησης για το πολιτικό σύστημα των περασμένων ετών που έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, για το οποίο -όπως λέει- δεν υπάρχει καμία συγγνώμη: «Με πονάει πολύ να βλέπω την Ελλάδα να καταρρέει μέσα στη δίνη της κρίσης και να βλέπω τους Ελληνες ηγέτες να αποδεικνύονται ανίκανοι να διαμορφώσουν ένα ξεκάθαρο μονοπάτι για το πώς η χώρα θα μπορέσει να αποφύγει την οικονομική καταστροφή.

Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία και καμία συγγνώμη για τις δεκαετίες εφαρμογής εκείνων των πολιτικών που εξαΰλωσαν την οικονομική ανάπτυξη, διέλυσαν την παραγωγή, καταρράκωσαν την καινοτομία και αποθάρρυναν τις επενδύσεις. Δεν υπάρχει καμία συγγνώμη και καμία δικαιολογία για τη διαφθορά και τα κύματα χρέους που πλημμύρισαν και υποθήκευσαν το μέλλον την Ελλάδας, και έχουν αναγκάσει τα καλύτερα και τα πιο λαμπερά μυαλά της νέας γενιάς των Ελλήνων να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό. Η Ελλάδα χρειάζεται νέα βιομηχανία, επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες και πρέπει να αρπάξει τις ευκαιρίες που υπάρχουν στον τομέα των εναλλακτικών πηγών ενέργειας για να δημιουργηθούν νέες οικονομικές ευκαιρίες για την χώρα».

Σε ρόλο... θεατή

Από τη σκοπιά του Ρεπουμπλικάνου Ελληνοαμερικανού, ο 35χρονος Χρυσοβαλάντης Κεφαλάς θεωρεί ότι -παρά την αντίληψη που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική κοινή γνώμη περί της αμερικανικής στήριξης- η κυβέρνηση Ομπάμα δεν έκανε όσα θα μπορούσε να κάνει για να βοηθήσει την Ελλάδα να υπερβεί την κρίση. «Ο τρόπος με τον οποίον η κυβέρνηση Ομπάμα έχει προσεγγίσει την κρίση είναι προβληματικός» υποστηρίζει, τεκμηριώνοντας την κριτική του ως εξής: «Η Αμερική σε κρίσιμες στιγμές έχει περιοριστεί στον ρόλο του απλού θεατή.

Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει πολύ περισσότερα ώστε να φέρουμε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στο τραπέζι δημιουργώντας τις συνθήκες για μία μακροπρόθεσμη συμφωνία που θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, θα προσέλκυε επενδύσεις στην Ελλάδα, θα κινητροδοτούσε την παγκόσμια οικονομική σταθερότητα και θα διαχειριζόταν το πρόβλημα του ελληνικού χρέους με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα».

Αν και ιδεολογικά ανήκει στην αντίπερα όχθη, χαρακτηρίζει τον Ελληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ως τον πολιτικό «που έχει την ευκαιρία να γίνει ένας ηγέτης, ο οποίος θα μετασχηματίσει τη χώρα και θα ανοίξει τον δρόμο για μια νέα εποχή ευημερίας και ευκαιριών για όλους τους Ελληνες.

Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να οδηγήσει την Ελλάδα στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων στο φορολογικό σύστημα με επίκεντρο την άρση της γραφειοκρατίας ώστε η χώρα να γίνει ένα μέρος που θα μπορέσει να προσελκύσει επενδυτές. Το να είναι κάποιος ρήτορας και να έχει στιλ δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη τη δεδομένη στιγμή η Ελλάδα. Η Ελλάδα χρειάζεται λύσεις και ουσία. Ελπίζω ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός μπορεί να παρέχει και τα δύο και του εύχομαι τα καλύτερα».

Τι απαντάει όμως σε όσους τον χαρακτηρίζουν... «αμερικανάκι»; Δεν διστάζει να αποδεχτεί με αίσθηση του χιούμορ τον χαρακτηρισμό. «Σίγουρα είμαι αυτό που λένε... "αμερικανάκι!"», δηλώνει υπογραμμίζοντας ταυτοχρόνως τον καθοριστικό ρόλο που έχει παίξει η ελληνική θρησκεία και κουλτούρα στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του μέχρι σήμερα: «Είμαι πολύ υπερήφανος για την ελληνική ορθόδοξη πίστη μου και την ελληνική κληρονομιά μου.

Συμμετέχω ενεργά στη θρησκευτική ζωή της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας, επισκέπτομαι την Ελλάδα πολύ συχνά, σχεδόν κάθε χρόνο, για να δω μέλη της οικογένειάς μου στην Αθήνα, τη Ρόδο και την Κάρπαθο. Και αυτό για το οποίο προσπαθώ καθημερινά είναι να αναδεικνύω, να ενισχύω και να διαφυλάττω την ελληνική μας κουλτούρα στις Ηνωμένες Πολιτείας μέσα από μία σειρά τοπικών οργανώσεων. Σε γενικές γραμμές, η πυξίδα στη ζωή μου και την καθημερινότητά μου είναι το φιλότιμο».

Ελληνικό συμφέρον

Και σε τι μπορεί να βοηθήσει τα συμφέροντα της Ελλάδας αν ο Ελληνοαμερικανός Χρυσοβαλάντης Κεφαλάς στις επικείμενες αμερικανικές εκλογές είναι ο νέος Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής της πολιτείας του Μέριλαντ; «Η ελληνική κοινότητα έχει μία πολύ ισχυρή παρουσία στην Ουάσινγκτον, αλλά είμαστε ακόμα πολύ μακριά από αυτό που θέλουμε να πετύχουμε σε επίπεδο παρέμβασης στο αμερικανικό Κογκρέσο σε μία σειρά από ανοιχτά ζητήματα.

Οπως φέρ’ ειπείν να τερματίσουμε την παράνομη τουρκική κατοχή της Κύπρου, να διασφαλίσουμε τη θρησκευτική ελευθερία για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, να ενισχύσουμε τη συνεργασία της Ελλάδας με την Τουρκία», απαντά. «Σίγουρα υπάρχουν πιο ισχυρές δυνάμεις από έναν Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή στην αμερικανική Γερουσία για να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ενδυνάμωση των δεσμών μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΠΑ, και για την υπεράσπιση πολιτικών που είναι σημαντικές για την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο.

Ομως ως ένας νέος εκλεγμένος Ελληνοαμερικανός Γερουσιαστής αυτό που τουλάχιστον θα προσπαθήσω να κάνω είναι να αναλάβω προσωπικά να σε ασκήσω σε επίπεδο Γερουσίας την πίεση για την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών» προσθέτει.

Στη σκέψη των περισσοτέρων πώς γίνεται ένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος πολιτικός να κατεβαίνει υποψήφιος με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που στις ΗΠΑ θεωρείται αρκετά συντηρητικό για να συμμερίζεται σε απόλυτο βαθμό τα δικαιώματά των gay, ο ίδιος δίνει την απάντηση: «Το 61% των Ρεπουμπλικάνων ψηφοφόρων στις ηλικίες από 18 έως 34 υποστηρίζει το δικαίωμα του γάμου των ομοφυλόφιλων.

Αν και μέχρι σήμερα υπάρχουν μεροληπτικές συμπεριφορές και επαγγελματικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι -για παράδειγμα μέχρι σήμερα δεν έχει εκλεγεί ποτέ ένας ανοιχτά δηλωμένος Ρεπουμπλικάνος gay στην αμερικανική Γερουσία- η Αμερική γίνεται ολοένα και πιο ανεκτική και δεκτική χώρα απέναντι στους ανθρώπους με έναν τέτοιο σεξουαλικό προσανατολισμό. Και αυτό προφανώς διευκολύνει κάποιον που θέλει να είναι ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του, να πετύχει στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα».

Ισονομία και ισότητα

Μπορεί η Ελλάδα μετά πολλών δυσκολιών και αλλεπάλληλων αντιστάσεων από πολιτικούς και θρησκευτικούς συντηρητικούς κύκλους να νομιμοποίησε τελικά το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών, ωστόσο είναι πολύ μεγάλη ακόμη η απόσταση που η χώρα μας πρέπει να διανύσει για να φτάσει το αμερικανικό επίπεδο της πλήρους θεσμικής ισονομίας μεταξύ ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων. «Υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν» λέει ο κ. Κεφαλάς, παραδεχόμενος ωστόσο την πρόοδο που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα σε αυτό το πεδίο.

Και στις επικρίσεις θρησκευτικών κύκλων στη χώρα μας απέναντι σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, απαντάει επικαλούμενος τη θρησκεία: «Η ισότητα δεν απειλεί τις χριστιανικές αρχές αλλά αναδεικνύει μία από τις δύο πιο σημαντικές διδαχές της Βίβλου: το να μεταχειρίζεσαι τους άλλους με τον τρόπο που θα μεταχειριζόσουν τον εαυτό σου» τονίζει. Και καταλήγει λέγοντας πως «σε γενικές γραμμές, το τι κάνεις πρέπει να μετράει πάντα περισσότερο από το ποιος είσαι».
ΕΦΣΥΝ