Ένας "ρόκερ" ριζοσπάστης ταράζει τα νερά στην πολιτική ζωή της Μ.Βρετανίας

Ο νέος ηγέτης των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, προκαλεί πολιτικό σεισμό στη Βρετανία τις τελευταίες ημέρες. Η εκλογή του στην ηγεσία του ιστορικού κόμματος σηματοδοτεί μια στροφή προς τα αριστερά για τους Εργατικούς και απαγκίστρωσή τους από την «εποχή του Κέντρου» η οποία εγκαθιδρύθηκε κυρίως από τον Τόνι Μπλερ, ο οποίος είναι και από τους πιο φανατικούς επικριτές του.

Η εκλογή του Κόρμπιν αναμένεται να βάλει ξανά στο επίκεντρο κεντρικά κοινωνικά ζητήματα, από τα οποία... απείχε η βρετανική πολιτική σκηνή σχεδόν από τα χρόνια της Θάτσερ, ενώ και οι απόψεις του για την εξωτερική πολιτική και την οικονομία δημιουργούν «πονοκέφαλο» στον Κάμερον και σε στελέχη του ίδιου του κόμματός του.
Βασικοί άξονες στην προεκλογική του καμπάνια, εκτός από την σκληρή ρητορική κατά της λιτότητας, ήταν η εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων και των εταιρειών ενέργειας, να τυπώνει χρήματα η Τράπεζα της Αγγλίας για να χρηματοδοτηθούν μεγάλες επενδύσεις, έξοδος από το ΝΑΤΟ, κατάργηση του πυρηνικού προγράμματος. Παράλληλα, ο Κόρμπιν δεν έχει κρύψει την προτίμησή του προς τη Ρωσία, την υποστήριξή του στους Παλαιστίνιους, αλλά και την «αντιπάθειά» του προς τη μοναρχία στην Αγγλία.

Σε όλη την πολιτική του πορεία έχει υπάρξει ακτιβιστής κατά του πολέμου, αντιτάχθηκε στον πόλεμο των Φώκλαντς, ψήφισε ενάντια στην στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ (σε αντίθεση με τη γραμμή του κόμματος), ενώ έχει ήδη δηλώσει αντίθετος στη συμμετοχή της Βρετανίας σε βομβαρδισμούς στη Συρία κατά στόχων του Ισλαμικού Κράτους.

Παράλληλα, ως γνήσιος σοσιαλιστής, έχει υποστηρίξει πολλές φορές το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση υποστηρίζοντας καμπάνιες για την Ιρλανδία και τη Σκωτία.

Ο Τζέρεμι Κόρμπιν, με τη δυναμική ρητορική του, έχει καταφέρει να αποκτήσει σημαντικό έρεισμα τόσο στα εργατικά συνδικάτα όσο και στη νεολαία και τα χαμηλά εργατικά στρώματα που πλήττονται κυρίως από τις κυβερνητικές πολιτικές.

Αμέσως μετά τη νίκη του έδωσε στίγμα δηλώνοντας ότι «το κόμμα και το κίνημά μας, παθιασμένο, δημοκρατικό, ποικιλόμορφο, ήταν ενωμένο και αποφασισμένο στην αναζήτησή μας μιας καλύτερης και δίκαιης κοινωνίας για όλους».
Εστιάζοντας την προσοχή του στα θέματα εσωτερικής πολιτικής, κατήγγειλε «τις ανισότητες που έφθασαν σε δυσθεώρητα ύψη» και «ένα άδικο σύστημα κοινωνικής προστασίας».
Όπως ήταν αναμενόμενο τα μέσα ενημέρωσης υποδέχθηκαν με έκπληξη τη νίκη του Τζέρεμι Κόρμπιν, ενώ ήδη άρχισαν να υφαίνονται σενάρια περί εμφυλίου στο εσωτερικό των Εργατικών, με τις συντηρητικές εφημερίδες να προεξοφλούν ότι το κόμμα θα παραμείνει για δεκαετίες στην αντιπολίτευση. Οι κυριακάτικοι Times, μάλιστα, δημοσίευσαν μια «πληροφορία» πως ήδη στελέχη των Εργατικών άρχισαν να μεθοδεύουν κινήσεις για να ανατρέψουν τον Κόρμπιν.

Ο βρετανικός Τύπος δεν βλέπει με καλό μάτι την εκλογή Κόρμπιν (σ.σ. έχει επιθετική στάση και κατά των μεγάλων μιντιακών οργανισμών) και σχολίασε τη νίκη του με τρόπο μάλλον ειρωνικό.

«Στο επανιδείν Εργατικοί!», «Ο θάνατος των νέων Εργατικών» είναι μερικοί χαρακτηριστικοί τίτλοι, τους οποίους συνόδευαν σχόλια αρθρογράφων όπως «ο μπλερισμός πέθανε, τον σκότωσε ο Τζέρεμι» και «Ο Κόρμπιν πυροδοτεί εμφύλιο».

Στον αντίποδα, βέβαια, μέσα όπως ο Guardian χαιρετίζουν την εκλογή του και κάνουν λόγο για «πολιτικό σεισμό».

Όπως, όμως, σημειώνει ο Τζον Κάρλιν στο άρθρο του στην El Pais: «Το πιθανότερο είναι ότι ο Κόρμπιν δεν θα μπορέσει να επιβάλει τις αλλαγές που προτείνει και ότι θα προσκρούσει στην ίδια σκληρή πραγματικότητα όπου προσέκρουσε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην Ελλάδα. Είναι επίσης πιθανό να μην μπορέσει να φτάσει ούτε εκεί που έφτασε ο Αλέξης Τσίπρας και να εκδιωχθεί από την ηγεσία του κόμματός του πριν από τις εκλογές. Μέχρι τότε πάντως, όπως και οι Podemos στην Ισπανία, θα έχει ταρακουνήσει τον παλιό πολιτικό κόσμο της Βρετανίας. Με τον τρόπο του, ο παλιός ρόκερ της Αριστεράς Τζέρεμι Κόρμπιν έχει ήδη κάνει μια μικρή επανάσταση».