Θα φέρει πιο κοντά την Ουάσιγκτον με τη Μόσχα η απειλή των τζιχαντιστών;

Αναγκαίος ο Συνασπισμός Ρωσίας - ΗΠΑ κατά των τζιχαντιστών, αλλά αμφίβολος

Κοινές προσπάθειες απαιτεί η μάχη κατά των τζιχαντιστών, συμφώνησαν στις συνομιλίες τους, στη Βιέννη, οι υπουργοί Εξωτερικών Ρωσίας και ΗΠΑ, Σεργκέι Λαβρόφ και Τζον Κέρι. Ωστόσο, πολιτικοί αναλυτές εκφράζουν επιφυλάξεις εάν οι δύο χώρες είναι έτοιμες για έναν τέτοιο Συνασπισμό.
Την Τρίτη 30 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη η –τέταρτη μέσα στο 2015- συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ρωσίας και ΗΠΑ. Κεντρικό θέμα της ήταν η αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) στη Μέση Ανατολή. Η συνάντηση έγινε, κατόπιν εντολής των προέδρων της Ρωσίας και των ΗΠΑ, με στόχο, όπως είπε ο Λαβρόφ, να «ενώσουν αποτελεσματικότερα τις δυνάμεις τους, οι δυο χώρες καθώς και οι άλλες» στον αγώνα κατά των εξτρεμιστών του ΙΚ.
Επίσης, ο Λαβρόφ διαβεβαίωσε ότι η ρωσική πλευρά δεν προτίθεται να περιοριστεί σε ρητορικά σχήματα, κατά τη συνάντηση, αλλά θα προχωρήσει σε συγκεκριμένες προτάσεις, και «θα επιδιώξει πρακτικές κοινές δράσεις». Μεταξύ των άλλων, ο ρώσος υπουργός πριν τις συνομιλίες, πρότεινε τη δημιουργία ενός συνασπισμού από περιφερειακούς και εξωπεριφερειακούς παίκτες. [/siz[/size]
Αμφίβολος ο συνασπισμός
Τελικά, ύστερα από συνομιλίες πέραν των δύο ωρών, ο κ.Κέρι συμφώνησε ότι «η κατάσταση στην περιοχή απαιτεί πιο δραστικές ενέργειες». Και οι δυο πολιτικοί εξέτασαν τρόπους συσπείρωσης «όλων εκείνων που θεωρούν το ΙΚ ως το απόλυτο κακό». Ωστόσο, σε ποιες ακριβώς «συγκεκριμένες» ενέργειες συμφώνησαν να προβούν για να δημιουργήσουν έναν μεγάλο συνασπισμό κατά των τζιχαντιστών, δεν διευκρινίστηκε.
Συμμετοχή Πούτιν στο μέτωπο κατά ISIS ζητάει ο Καρζάι
Έκκληση στην Ουάσιγκτον να συμπεριλάβει τη Μόσχα και το Πεκίνο στη μάχη κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας, απηύθυνε ο πρώην πρόεδρος του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάι, καλώντας παράλληλα Ρωσία, Κίνα και Ινδία να συνεργαστούν στην καταπολέμηση του εξτρεμισμού στο Αφγανιστάν.
Πάντως, κατά τη γνώμη του διευθυντή του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Βιτάλι Ναούμκιν, και μόνο το γεγονός ότι οι πρόεδροι ΗΠΑ και Ρωσίας ανέθεσαν στους υπουργούς Εξωτερικών να  συναντηθούν για το συγκεκριμένο θέμα, αποτελεί ήδη «ένα βήμα προς τα εμπρός». Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει αμοιβαία κατανόηση, και κοινό ενδιαφέρον, εκτιμά ο ίδιος, κάτι που αντίθετα δεν ισχύει στο θέμα της Ουκρανίας. Είναι όμως, πιστεύει ο αναλυτής, πολύ δύσκολο να βρεθούν λύσεις. Εμποδίζει κατά πρώτο λόγο η απροθυμία των ΗΠΑ να συνεργαστούν με τη συριακή κυβέρνηση, και δεύτερον, η ελάχιστη διάθεση των άλλων κρατών να ξεκινήσουν πολιτικό διάλογο, σημειώνει, παραπέμποντας την πρόσφατη δήλωση του ΥΠΕΞ της Συρίας Ουάλιντ Μουάλεμ στη Μόσχα.
Να σημειωθεί πως μια μέρα πριν τη συνάντηση της Γενεύης, ο Σύρος υπουργός μετέβη για συνομιλίες με τους Λαβρόφ και Πούτιν και εξέφρασε το παράπονο ότι «αν και οι Αμερικανοί επιθυμούν πολιτική λύση, διαθέτουν ταυτόχρονα δισεκατομμύρια δολάρια για την υποστήριξη των τρομοκρατών». Επιπλέον, τόνισε ότι η διένεξη μεταξύ Δαμασκού και Άγκυρας (η Τουρκία απαιτεί την παραίτηση της συριακής κυβέρνησης), καθιστά αμφίβολη την πιθανότητα δημιουργίας συνασπισμού στην περιοχή.
Σοβαρά αμερικανικά λάθη
Ως προς το εάν αναμένονται συγκεκριμένες ενέργειες στον αγώνα κατά του ΙΚ στο προσεχές διάστημα, οι απόψεις των ειδικών διίστανται. Από τη στιγμή που η επίθεση του ΙΚ επιταχύνεται, «αυτό μπορεί να ωθήσει τις ενδιαφερόμενες πλευρές, που, προς το παρόν δεν συμφωνούν μεταξύ τους, τη μια στην αγκαλιά της άλλης», αναφέρει ο Ναούμκιν. Αλλοι αναλυτές ωστόσο, μιλώντας στην RBTH, δεν πιστεύουν ότι θα δημιουργηθεί κάποιος συνασπισμός. Τέτοιος, λένε, ήδη υπάρχει, είναι αυτός των ΗΠΑ με τους δορυφόρους τους, και δεν φέρνει αποτέλεσμα, αναφέρει ο πολιτικός επιστήμων, γενικός διευθυντής του ανεξάρτητου Κέντρου πολιτικών πληροφοριών, Αλεξέι Μούχιν. «Το αντίθετο, άπαντες πιστεύουν ότι, ακριβώς εξαιτίας της τακτικής αυτού του συνασπισμού, το ΙΚ σήμερα ελέγχει πολύ μεγαλύτερες περιοχές», προσθέτει.
Επίσης, ο αναπληρωτής κοσμήτορας της Σχολής Παγκόσμιας Οικονομίας και Πολιτικής της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής, Αντρέι Σούζνταλτσεφ, θεωρεί ότι, όσο η Ρωσία βρίσκεται υπό καθεστώς κυρώσεων, είναι σίγουρο ότι δεν θα ενταχθεί σε κανένα συνασπισμό. Κατά τον ίδιο, πάντως, το ΙΚ είναι καρπός της αμερικανικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή, αλλά οι ΗΠΑ από μόνες τους δεν διαθέτουν πλέον επαρκείς δυνάμεις για να το καταστρέψουν.
«Οι Αμερικανοί –λέει- έκαναν έναν εντελώς αποτυχημένο αγώνα κατά της τρομοκρατίας, από το 2001 και εντεύθεν. Τότε όμως, πολεμούσαν με μυστικές οργανώσεις, ενώ τώρα πια με ένα κράτος τρομοκρατών. Αποτυχημένα ήταν και τα αποτελέσματα της κατοχής του Ιράκ. Επιπλέον, λανθασμένος ήταν και ο διαχωρισμός των αντιπάλων του καθεστώτος Άσαντ σε “καλούς” και σε “κακούς” τρομοκράτες. Όλα αυτά αποτελούν ένα καθαρά αμερικανικό λάθος. Τώρα, λοιπόν, στόχος των ΗΠΑ είναι να υποχρεώσουν τη Ρωσία, η οποία αντιμετωπίζεται με ταπεινωτικό τρόπο και έχει τη θηλιά των κυρώσεων, να αποκαταστήσουν δήθεν την καλή εικόνα τους, επειδή οι ίδιες δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Όμως, η Ρωσία, υπό αυτές τις συνθήκες, ακόμη και αν μεγαλώσει η απειλή του ΙΚ, δεν θα αρχίσει να θυσιάζει τις ζωές των παιδιών της και τους πόρους της για να διορθώσει τα λάθη των ΗΠΑ».
Ανοησίες …
Κατά τους ειδικούς, επίσης, δεν εφαρμόστηκαν ούτε και άλλες προηγούμενες τακτικές όπως οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί και τα χειρουργικά πλήγματα. «Η στιγμή που αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει, χάθηκε», αναφέρει ο Μούχιν, χαρακτηρίζοντας «ανοησία» ακόμα και την πιθανότητα κήρυξης πολέμου εναντίον του ΙΚ. Συμφωνεί σε αυτό και ο Σούζαλντσεφ αποκαλώντας αστειότητες τα περί αεροπορικών βομβαρδισμών στην έρημο.
Ο ίδιος εκτιμά ότι το αντικείμενο των συνομιλιών Λαβρόφ - Κέρι «αφορούσε πιθανότατα κοινές προσπάθειες κατά της στρατολόγησης εθελοντών για το ΙΚ σε διάφορες χώρες». Θεωρεί επίσης αναγκαία την επιβολή οικονομικού αποκλεισμού του ΙΚ, και τονίζει πως «όσο ορισμένες χώρες θα αγοράζουν πετρέλαιο από το ΙΚ, και, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα παραδίδονται όπλα στο ΙΚ, τόσο δυστυχώς οι προσπάθειες να αποδυναμωθεί η επέκτασή του δεν θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Και, πιθανώς, αυτό συζήτησαν οι Κέρι και Λαβρόφ».

Εκατερίνα Σινέλσικοβα, RBTH